Jak rozpoznać wewnętrzny głos "Ja"
Idź do strony 1, 2 Następny

Kasia · Dołączył: 15 Mar 2007 Posty: 30 Przeczytał: 0 tematów

Może ktoś pomoże mi zrozumieć jak rozpoznać głos wewnętrznego "Ja". Czy moje ja to intuicja. Proszę pomóżcie mi to zrozumieć bo aż głowa pęka i móżg mój sie lasuje od starań żeby uchwycić choć na moment Co jest Co? Chcę dodać że teozofią inetesuje się od niedawna i z każdym dniem wciąga mnie to coraz bardziej. Ale niestety każdego dnia mam coraz wieksze obawy czy moje myślenie obrało właściwy tor. Prawdopodobnie tych pytań będzie gromadzić się coraz więcej, dlatego zagoszcze tu na dłużej. Tym bardziej że z nikim z mojego otoczenia nie moge na ten temat porozmawiać. W wielkim bólu i udrece czekam niecierpliwie na pomoc.

Nolik · Dołączył: 06 Cze 2007 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

Ja też nie słyszę głosu wewnętrznego Ja. Trzeba zacząć medytować, odsunąć wszystkie "codzienne" myśli. Jeśli wierzysz w jakieś bóstwa, spróbuj zadać im w myśli pytanie. Jeśli przyjdzie odpowiedź to będzie głos Atmana - Absolutu w twoim wnętrzu. Na pewno nie usłyszysz wewnętrznego Ja pod wpływem stresu.

Kasia · Dołączył: 15 Mar 2007 Posty: 30 Przeczytał: 0 tematów

Będę drążyć nadal ten temat i chce sie dowiedzieć czy głos wewnętrzny Ja to intuicja. Czy to jest to samo?

Nolik · Dołączył: 06 Cze 2007 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

Cytuję z "Klucza do teozofii" H.P. Bławackiej (jeśli na serio interesujesz się teozofią, musisz mieć tę książkę):

Jaźń duchowa może działać tylko wtedy, gdy osobowe "ja" jest unieruchomione. Intuicja, przeczucia, "głos sumienia", mgliste wspomnienia wynikają z kontaktu między naszą świadomością i naszą jaźnią duchową.

Kasia · Dołączył: 15 Mar 2007 Posty: 30 Przeczytał: 0 tematów

to wszystko jest takie trudne do uchwycenia, oczywiście że czytałam klucz do teozofii Bławatskiej ale nie umiem tego uchwycić dlatego tak bardzo chciałabym porozmawiać z kimś o tym czy również miał takie problemy na początku kiedy zaczynał czuć te sprawy. Powiedz mi Nolik jak ty sobie dałeś z tym rade i czy wogóle miałeś takie dylematy, czy też na początku tak bardzo huczało w głowie. Zdaje sobie sprawe z tego że my europejczycy dalecy jesteśmy od duchowości. Ale już. Teraz to poczuła ze z kazdym napisanym słowem spływa na mnie spokój ze posiąde tę umiejetność.
Już (mam nadzieje) że chyba mogę być spokojna o to

Nolik · Dołączył: 06 Cze 2007 Posty: 11 Przeczytał: 0 tematów

Ja tylko miałem i dalej mam problemy z medytacją. Albo zasypiam, albo głupie myśli przychodzą mi do głowy. Jeśli chodzi o intuicję to od dzieciństwa wiedziałem, że ktoś mnie nie lubi, albo że kłamie. Tak samo słyszałem nauki o ogniu piekielnym i po prostu wiedziałem że to bzdura. Ale wciąż brakuje mi kontaktu z moją wyższą jaźnią w chwilach stresu, gdy jest mi najbardziej potrzebna. Bławacka pisze, że droga do poziomu mistrza zajmuje wiele żyć, więc nie można się śpieszyć.

Dezerter

Cieszę się, że wciąż nowi poszukiwacze boskiej mądrości przybywaj na forum.

Kasiu!
Nolik dobrze mówi, wyluzuj Very Happy

po przeczytaniu Twoich postów , aż fizycznie odczułem napięcie jakie się wytwarza w tobie!
tak nie można - nie tędy droga - nic na siłe.

wyciszenie, relaks, koncentracja, kontemplacja, medytacja - ale jako naturalny stan/ proces przepływający przez ciebie i pełen spokoju akceptacji, radości i miłości do twojego wnętrza, siebie samej i całego stworzenia

a wówczas dopiero przemów i nasłuchuj.....

A intuicja to moim zdaniem taki najprostszy, najbardziej dostępny i rozpowszechniony poza świadomościowy sygnał , jaki możemy odbierać- jeden z wielu.

Kasia · Dołączył: 15 Mar 2007 Posty: 30 Przeczytał: 0 tematów

rzeczywiście kiedy pisałam o tych zmaganiach mojego umysłu to też czułam tą energieę o której mówisz dezerter, ale teraz czuje jak z każdym dniem przychodzi wyciszenie i ukojenie Być może dzieki temu, że ktoś mnie wysłuchał, ktoś poczuł jaka burza była w mim umyśle. Poczułam się tak jakby obok mnie stanął sam nauczyciel. DZIĘKUJE. Ja sama tez postaram sie dać potrzebującym coś od siebie.

angelo · Dołączył: 05 Lip 2007 Posty: 18 Przeczytał: 0 tematów

Kasia

Kasia · Dołączył: 15 Mar 2007 Posty: 30 Przeczytał: 0 tematów

Po prawie rocznych obserwacjach, doświadczeniach i poszukiwaniach odpowiedzi na pytanie jak rozpoznać wewnetrzny głos "Ja" nie mogę powiedzieć że wiem co to jest. Jedynie mogę spróbowac okreslić co to nie jest. I tak "Ja" to nie jest dusza, to nie jest ciało, to nie jest umysł. "Ja" to wyśrodkowanie tych trzech części. Jaźń duchowa może działać tylko wtedy, gdy osobowe "ja" jest unieruchomione pisze Bławatska. Niejednokrotnie to poczułam. Ale uchwycić na stałe tego nie potrafię. Uchwycić w jednym czasie i na jednym poziomie ciało, dusze i umysł jest możliwe, ale jest to jednak trudna i mozolna (moim zdaniem) droga, ciągłej obserwacji samego siebie. Każdego dnia w każdej minucie nieustanne przygladanie się sobie i zadawanie sobie pytania co czuje w duszy, w ciele i w umyśle. Jeśli w którejś z tych części nie ma spokoju to należy szukać przyczyny napięcia. Potem jest tzw. "przerabianie" aż do uzyskania odprężenia i tak w kółko. Droga. którą przemierzyłam szukając wewnętrznego głosu "Ja" pokazała mi inne możliwości. Poznałam ludzi, dzięki którym otworzyłam się na poczucie, na głebszą medytację, zrozumiałam i poczułam jak dużo znajduje się w nas samych, gdy tymczasem my ciągle szukamy na zewnątrz. Dzisiaj już nie pytam, bo odpowiedź przychodzi sama. Jestem świadoma swoich uczuć zarówno tych negatywnych jak i pozytywnych, żyje w zgodzie z sobą i w zgodzie z prawdą. Maleńkimi kroczkami idę naprzód przerabiając - sama lub z pomocą - przeszłość, która najbardziej zawala mi drogę, po to żeby uzyskać jedność w duszy w ciele i w umyśle.

Dezerter

"I tak "Ja" to nie jest dusza, to nie jest ciało, to nie jest umysł. "
- z tym zgoda

"co czuje w duszy, w ciele i w umyśle."
- co ty z tym ciałem zostaw je po co ci ono? przecież w ciele niczego nie czujesz! czujesz tylko w umyśle i duszy - zauważ, że w stanie hipnozy ciało jak zwykle odbiera bodźce czuciowe , ale ty nic nie czujesz bo część umysłu jest wyłączona.
Ale żeby była jasność - jesteśmy jednością psychosomatyczną

"zrozumiałam i poczułam jak dużo znajduje się w nas samych, gdy tymczasem my ciągle szukamy na zewnątrz."
- ja bym wręcz powiedział , że wszystko Smile

aron · Dołączył: 28 Kwi 2008 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów

Polecam w tym temacie do przeczytania książki Rudolfa Steinera "Teozofia - Wprowadzenie w nadzmysłowe poznanie świata i przeznaczenie człowieka" oraz też jego "Filozofię wolności". W obu można znaleźć odniesienia do Wyższego Ja czy intuicji. Wydawnictwa Genesis i Spektrum. Poza tym w "Wiedzy tajemnej" pisze on o trzech stopniach wyższego poznania imaginacji czyli duchowym widzeniu, inspiracji czyli duchowym słyszeniu oraz właśnie intuicji czyli ... to już trudno opisać ... jesli dobrze rozumiem to jest rodzaj duchowego zjednoczenia z tym co poznajemy. Intuicja mniej lub bardziej jest obecna w zwykłym rozumowaniu, ale jesteśmy jej nie świadomi.
Jeśli chodzi o posłyszenie głosu wyższego ja to wymaga to rozwinięcia właśnie wyższych stopni poznania, ale jeśli prosisz wyższe ja o jakąś odpowiedź, to może ono odpowiedzieć w sposób bardzo różny, np. przez to że spotkasz w życiu jakąś osobę, czy wpadnie ci wręce jakaś książka, bądź informacja...

aron · Dołączył: 28 Kwi 2008 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów

aron · Dołączył: 28 Kwi 2008 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów

Kasia · Dołączył: 15 Mar 2007 Posty: 30 Przeczytał: 0 tematów

Przeczytałam w jakieść książce że umysł zawsze werbalizuje. Możesz znać słowa, język, ale to nie jest myślenie. Wręcz przeciwnie - jest to ucieczka od myślenia. Widzimy kwiat i werbalizujemy to, widzimy człowieka idącego ulicą i werbalizujemy to. Umysł potrafi zamienić każde egzystencjalne zdarzenie w słowa. I słowa stają się barierą, więzieniem. Dlatego słyszac głos wewnętrzny lub "coś"- cokolwiek to jest. Nie wiedziałam czy to głos wewnętrzny, czy myślenie czy werbalizacja. Dopiero poprzez focusing nauczyłam się zmieniać kanały. Dzisiaj wygląda to tak ze zauważam w swoim umyśle chaos a z takiego szumu nie jestem w stanie wyłowić wewnętrznego głosu wiec zmieniam kanał, czy to będzie głos, czy to będzie obraz, czy symptom w ciele (np. ból). Potem obserwuje to aż do momentu pewności ze dobrze zrozumiałam o co chodzi. Nagrodą jest odprężenie i wewnetrzny spokój. Wtedy też zauważam jak duch mój wzrasta (swoja drogą cudowne uczucie). Dla mnie niezbędna jest medytacja, która pozwala mi nieustanne zamieniać słowa i zdarzenia w poczucie. Przyglądam się zdarzeniom ale nie werbalizuje ich. Słowa zamykają. Potem nie ma już nic. Natomiast co do medytacji chętnie przeczytam jak inni medytują i jakie wypracowali sobie sposoby.